Screenshots uitzending, 4 augustus
Vandaag viert prinses Irene haar 70e verjaardag! De laatste jaren ‘verdwijnt’ deze prinses – die zich liever mevrouw van Lippe-Biesterfeld laat noemen- steeds meer uit de publiciteit. Nu ze 70 jaar is geworden, kwam ze gisteren door het portret wat van haar werd uitgezonden op tv weer volop in de aandacht, en vandaag - op haar 70e verjaardag- hier op royalfanvivian.web-log.nl een terugblik-special, met de hoogte – en dieptepunten uit Irene’s leven wat vlak voor de oorlog begon.
Irene’s eerste jaren
Nog geen maand voor de Tweede Wereldoorlog kwam Irene Emma Elisabeth op de wereld. Juliana en Bernhard kozen voor de naam Irene, haar naam betekent ‘vrede’ maar een paar weken later vluchtte ze samen met haar ouders, haar grote zus Beatrix en oma Wilhelmina voor De Duitse bezetting, Irene lag tijdens de vlucht in een gasdichte wieg. Irene’s doop zou eigenlijk in Nederland moeten plaatsvinden, waar ook de traditionele doopjurk nog lag. Maar het zag er niet naar uit dat het gezin voorspoedig weer naar Nederland terug kon, en daarom werd Irene op 31 mei 1940 gedoopt in de kapel van Buckingham Palace in Londen, vanzelfsprekend trad als peetouder de Britse Koningin Elisabeth op en verder de Nederlandse Strijdkrachten. Foto’s van haar doop zijn nooit gemaakt of gepubliceerd, de doop was vooral zakelijk en verre van feestelijk zoals bij haar zus.
Omdat het in Engeland ook niet veilig meer leek vetrok ze samen met haar moeder en zus naar Canada. Haar vader en oma bleven in Engeland en kwamen af en toe op bezoek. In Canada beleefden de zusjes een onvergetelijke tijd. Irene kon hier ook gewoon naar de kleuterschool en de kinderen uit haar klas beschouwden haar als een van hun, hadden geen besef dat Irene een prinsesje was, en zo kon ze opgroeien als een ‘normaal kind’. Helemaal feest was het toen in 1943 een zusje werd geboren, Margriet! 2 jaar later zette Irene als bijna 6 – jarig meisje eindelijk weer voet op Nederlandse bodem. Het gezin nam weer intrek in Paleis Soestdijk. Irene was net 3 dagen in Nederland toen ze 6 jaar werd. Haar ouders organiseerden een groot kinderfeest in de tuin van het paleis. Irene en haar zussen hebben altijd graag aan scouting gedaan. In scouting kreeg iedereen een naam, Irene was ‘Kabouter Snelvoet’ de interesse in de natuur heeft ze waarschijnlijk toen ook gekregen.
School – en studiejaren
Zoals gezegd bracht Irene haar kleuterschooljaren door op een Canadese school. In Nederland ging ze naar de school van Kees Boeke in Baarn. Later zegt ze over die school: 'het was een school waar je mocht doen wat je wou, met het gevolg dat ik niks deed'.
Na de basisschool hoeft Irene niet ver te reizen om naar haar Middelbare school te gaan. In Baarn gaat ze naar het Baarns Lyceum waar ze een MMS opleiding doet. Ze slaagt daar voor in 1957. En toen…toen moest Irene het studentenleven in. Ze volgde eerst een jaar diverse curussen aan de Universiteit van Lausanne. Daarna ging ze met wat vriendinnen op kamers in Utrecht waar ze 4 jaar colleges Spaans en Letterkunde volgde. Naast de studie nam Irene tijd vrij om haar hobby’s uit te oefenen. Haar interesses waren toneel, cabaret en poëzie, en daarnaast was ze presidente van de Utrechtse Studententoneelclub. Irene was behalve een student ook nog een prinses, en dus was het haar plicht om hier en daar haar hoofd te laten zien. Ze was bijvoorbeeld bruidsmeisje bij het huwelijk van de Spaanse Koning Juan-Carlos met de Griekse prinses Sofia in 1962. Een jaar later slaagt ze voor haar examen tolk-vertaler Spaans. Dat Spaans zou ze een jaar later ook nog eens goed kunnen gebruiken..maar dat wist ze toen nog niet…
Huwelijk en kinderen
Op 30 januari 1964 laat Irene zich in Rome dopen tot het Katholieke geloof. Toen nog wist niemand van haar evt. relatie met Carlos Hugo af. Een aantal maanden later kondigde Koningin Juliana de verloving aan van haar dochter met Carlos-Hugo van Bourbon-Parma. Irene gaf aan dat ze de Staten-Generaal geen toestemming zal vragen voor het huwelijk, waardoor ze de rechten op troonopvolging verloor. Irene heeft Carlos Hugo leren kennen tijdens bruiloften van de familie de Bourbón Parma. De 33-jarige 'prins' is een rustige man, een liefhebber van muziek en theater, en sportief: hij doet aan tennis, zwemmen en skiën. Carlos Hugo valt onmiddellijk voor Irene, vanwege 'haar spontaniteit, schoonheid en intelligentie', zegt hij. Na hun eerste ontmoetingen nodigt Carlos Hugo Irene uit om een paar dagen door te brengen aan boord van zijn jacht op de Middellandse Zee bij de Balearen. 'We voeren tien dagen, brachten de tijd door met waterskiën en diepzeeduiken, en we bezochten de eilanden. Al na een paar maanden besloten we te trouwen. Toen begonnen de problemen.' Op 29 april 1964 trouwen ze in de Borghese-kapel van de imposante basiliek Santa Maggiore in Rome. Irenes familie is wel uitgenodigd, maar waren niet bij de voltrekking aanwezig. Dit ondanks een bemiddelingspoging van vader Bernhard kort voor het huwelijk. De familie volgt de huwelijksplechtigheid op kasteel Warmelo in Diepenheim (de woning van prinses Armgard, de moeder van prins Bernhard) via de televisie. Op het moment van het ja-woord valt de stroom uit, waardoor de plechtigheden in de basiliek en het verlaten van de kerk niet kan worden gezien. 's Avonds bekijkt de familie de samenvatting op Paleis Soestdijk en pas enkele dagen later krijgen ze van de NTS een band om het huwelijk alsnog te bekijken. Pas eind september worden alle misverstanden uit de wereld geholpen en vanaf dat moment wordt Carlos Hugo volledig geaccepteerd. Irene en Carlos gaan in Madrid wonen, maar in 1968 wordt Carlos Hugo ‘het Spanje van Franco’ uitgestuurd. Daarom besloten Irene en Carlos om in Parijs te gaan wonen. In Parijs krijgen ze in de loop der jaren hun vier kinderen: Carlos in 1970, de tweeling Margarita en Jaime in 1972, en Carolina in 1974. Omdat Irene nog wel in Spanje wordt toegelaten, neemt ze daar zijn taak als Carlistenleider over. 10 jaar later is ook Carlos Hugo weer welkom in Spanje, en ze vestigen zich dan opnieuw in Madrid. In die periode schreef Irene haar eerste boek over vrouwenemancipatie, ‘La mujer y l a sociedad’.
Hoe gelukkig het stel ook lijkt, toch scheiden op 27 mei 1981 Irene en Carlos Hugo van elkaar. Toch is het contact nooit echt verbroken. Ze ontmoeten elkaar nog regelmatig en recent is Carlos Hugo nog altijd bij belangrijke gebeurtenissen in de Koninklijke familie aanwezig. Na haar scheiding wil Irene voorgoed van haar prinsessentitel af en wil door het even gaan als mevrouw van Lippe-Biesterfeld.
Omdat Irene niet 1,2,3, een eigen huis heeft gaat ze eerst met haar 4 kinderen bij haar ouders op Paleis Soestdijk wonen. Naast Paleis Soestdijk staat een witte villa waar ze vervolgens haar intrek in neemt, toch is dit niet echt wat ze zocht en gaat dan in een villa in Wijk bij Duurstede wonen – die villa heeft ze op de dag van vandaag nog steeds. Ondertussen vertrekt Carlos Hugo ook uit Madrid en vestigt zich in de Verenigde Staten.
Natuur en spiritualiteit
Prinses Irene heeft een grote interesse in natuur en spiritualiteit en was daarom in 2000 nauw betrokken bij de oprichting van de Stichting Lipp-Biesterfeld Natuurcollege. Irene is sinds de oprichting de voorzitster van de stichting en heeft inmiddels ook drie boeken geschreven over natuur en spiritualiteit. Daarnaast vervult ze regelmatig representatieve verplichtingen voor de stichting, maat ook voor de vrede in de wereld..ze is er niet voor niets naar vernoemd..
Recente jaren
Zoals bovenstaande al zegt is Irene zeer betrokken bij de zaken rondom natuur en spiritualiteit en haar voorzitterschap van het door haar opgerichte Lippe-Biesterfeld Natuurcollege. Vooral na haar scheiding is ze zich hier volledig voor in gaan zetten. Ondertussen worden haar kinderen ook ouder en in 2001 trouwt haar oudste dochter Margarita met Edwin de Roy van Zuydewijn, veel familieleden waren niet bij de trouwdag die in het Franse Auch plaatsvond, maar Irene was er wel.. ze wist zelf hoe het is dat je eigen ouders niet op je bruiloft zijn. Lang duurde – zoals verwacht- het huwelijk van Margarita en Edwin niet, zo’n 5 jaar later scheidde het stel. Op zondag 18 juli 2004, tijdens het derde opentuin weekend signeerde Irene van Lippe-Biesterfeld haar laatste boek "Aarde ik hou van jou" in de tuin van Klein Knoevenoord. Deze signeersessie was voor alle bezoekers van de opentuin dag toegankelijk. Vele honderden belangstellenden benutten deze mogelijkheid om prinses Irene te ontmoeten en met haar kort van gedachten te wisselen. In datzelfde jaar overlijden haar ouders. Juliana in maart, en in december – enkele maanden na Irene’s laatst geschreven boek- overlijdt haar vader, Bernhard. Begin 2008 krijgt Irene weer vrolijk nieuws van haar dochter Margarita te horen – die dan al enkele maanden opnieuw het geluk heeft gevonden in de liefde- zij en haar vriend Tjalling verwachten een kind en gingen trouwen. Op 3 september kwam de eerste kleindochter – Julia- van prinses Irene ter wereld. Eigenlijk is Irene al ruim tien jaar oma. Haar oudste zoon prins Carlos heeft in 1997 een kind gekregen met Brigitte Klynstra die ook de naam Carlos kreeg. Prins Carlos bevestigde dat hij de vader was, maar zei ook dat hij zich niet met de opvoeding zou bemoeien. Carlos ziet zijn zoon dus nooit, en ook Irene ziet haar kleinzoon waarschijnlijk nooit. De prinses verschijnt niet vaak in de publiciteit, maar recent was ze nog te zien op tv in het programma Nova College Tour. Hier was de mogelijkheid dat studenten vragen konden stellen aan de prinses en andersom. Eén boodschap wil prinses Irene, die zich al jaren inzet voor een duurzame leefomgeving, nadrukkelijk meegeven aan de studenten: “Met de klimaatcrisis en de kredietcrisis kunnen we nu geen fouten meer maken. We moeten echt kiezen voor het welzijn van het leven op aarde.”
Foto’s
Foto’s van Irene door de jaren heen:
Tekst: Vivian Valke Foto's: RVD en Screenshots